 Wysłany: Śro 20:37, 20 Lut 2008 Temat postu: |
|
tAK -HUCULY SA ODOPRNE  |
|
| Wysłany: Wto 20:46, 19 Lut 2008 Temat postu: |
|
| no moze.... hehe ale zawsze warto dac... | |
| Wysłany: Nie 22:15, 17 Lut 2008 Temat postu: |
|
| Tak chroba taka sama jak u kazdego innego konia. Sama nie wiem czy huculki bede ja oczowa tak samo sa ona bardziej wytrzy,ale | |
| Wysłany: Nie 21:59, 17 Lut 2008 Temat postu: Mięsniochwat u koni huculskich! |
|
| Choroba mięśniochwatowa ("poświąteczna") w odróżnieniu do innych schorzeń, które mogą być wywołane również czynnikami naturalnymi, jest prawie zawsze wynikiem zaniedbań, albo nieuctwa obsługującego lub użytkującego konia.
Choroba ta dotyka najczęściej konie dobrze odżywione, które są użytkowane przy intensywnych pracach, po pewnym okresie przestoju (stąd nazwa "choroba poświąteczna"). Jest oczywiste, że po okresach przestojów w użytkowaniu koni, powinno się stopniowo zwiększać obciężenie pracą, a przed jej właściwym rozpoczęciem "rozgrzać" mięśnie konia poprzez dobre występowanie. W przeciwnym razie, w najlepszym wypadku spowodujemy u konia bolesne "zakwasy", objawiające się sztywnością mięśni, poceniem się konia i niechęcią do poruszania się, natomiast w cięższych przypadkach - chorobę mięśniochwatową, często kończącą się śmiercią zwierzęcia, lub całkowitą utratą jego wartości użytkowej. Obsługujący konie powinni wiedzieć, że w okresach przerw pomiędzy intensywnym użytkowaniem koni powinni ograniczyć ich żywienie owsem, lub innymi paszami treściwymi. Zdarza się, że jednostronne nawożenie pastwisk azotem, przy całkowitym barku nawożenia innymi składnikami (głownie potasem) powoduje u koni skurcze mięsni oraz zwiększoną podatnośc na mięśniochwaty. Dlatego ważne jest przestrzeganie zasad harmonijnego nawożenia mineralnego, lub uzupełnianie go nawożeniem organicznym, które na ogół obfituje w ten pierwiastek. Charakterystycznymi objawami choroby mięśniochwatowej są: nagłe, silne pocenie się konia (szczególnie w okolicach szyi i głowy), bardzo wyraźna sztywność mięśni (głównie zadu), przy czym niekiedy mięśnie mają twardość deski! Chore konie zatrzymują mocz, a jeśli go oddają, to barwy ciemnej, prawie czarnej. Chód koni jest utrudniony, sztywny. Postępowanie z chorymi końmi powinno zawsze rozpoczynać się od całkowitego zaprzestania użytkowania zwierzęcia. Próby dojścia konia z zaprzęgiem, lub jeźdźcem w siodle, nawet najwolniejszym chodem mogą zakończyć się dla zwierzęcia tragicznie. W lżejszych przypadkach, gdy do stajni jest bardzo blisko, można próbować spokojnie przeprowadzić chorego konia w ręku. Bezpieczniej jednak jest przewieść chorego konia w miejsce, gdzie będzie leczony. Chorym zwierzętom należy podać witaminę C w ilości 20 tabletek wetkniętych w jabłko (lepiej w zastrzyku), próbować podawać kawę (kofeinę) pobudzającą pracę nerek i wydzielanie moczu. Podawać koniom obfite dawki wody do picia. Lżejsze "zakwasy" możemy usunąć sami, jednak leczenie rozwiniętej choroby mięśniochwatowej musimy zlecić lekarzowi wet. Lżejsze przypadki mięśniochwatów, w porę leczone, nie pozostawiaja większych śladów w zdrowiu zwierzęcia. Ciężkie przypadki powoduja poważne schorzenia nerek i wątroby, uszkadzanie włókien mięśniowych, a nawet śmierć zwierzęcia. Jest to dzial o zywieniu ale mimo to postanowilam dac tu cos o tej chorobie. Mimo ze pisalam o niej takze w dziale weterynaria. |
|